Artık günümüzde insanların birbiriyle olan ilişkilerini gözlemlediğimizde tıpkı bir buz dağını andırdığını görmekteyiz. Kırılamayan, erimeyen buzlar bir tarafta olan birinin diğer tarafta olan kişiyi görmesini engelliyor, sesini duyurmasını imkansız hale getiriyor. Böyle olunca da aynı zamanda aynı mekanda bulunduğumuz yüzlerce insanı görmezden gelip duymazdan geçiyoruz. Bugün belediye otobüsüne bindiğimde şoförün, binen her kişiye günaydın diye seslendiğini duydum. Herkes açıkçası şaşırmıştı ve yadırgamıştı aşina olunmayan bu davranış biçimine. Ne yalan söyleyeyim ben de şaşırdım önce, hatta beni her gün görmeye başladığından dolayı sadece bana söylediğini zannettim bir an. Halbuki her binene istisnasız tekrarlıyordu aynı kelimeyi. Tabiki de böyle bir durumu nadiren yaşadığım için bir an sorguladım, kapı komşum taşındığımdan beri bırak konuşmayı selam bile vermekten aciz olduğundan,……Bu durum, benim zihnimde biraz da politik bir eylem içerdiği kanısını oluşturdu. Malum önümüzdeki aylarda yerel seçimler gerçekleşecek ve belediyecilik anlayışı ya bu, bak biz en iyi hizmeti yapıyoruz, kimsenin yapmadığını yapıyoruz ya da yaptırtıyoruz…
View original post 356 kelime daha
damlayldz 